شاید در نگاه اول و به زبان ساده همگی ما تاسیسات را شامل لوله و اتصالات بدانیم، تجهیزاتی که در تمام خطوط لوله مورد استفاده قرار می گیرند و بیش از همه موارد در کنار هم نیز خرید و فروش می شوند. فرض کنید در یک خط لوله صنایع نوشابه سازی بیش از 1000متر لوله و بالغ بر 300 اتصال وجود دارد در حالی که تنها یک فلومتر و ابزار کنترل فشار، و 15 شیر نصب شده است. این بدین معنی است که اهمیت این لوله ها بیش از هر مورد دیگری است، به یاد دارم که در گذشته برای تشخیص یک لوله کار سختی نداشتیم، خیلی کاربران خانگی از روی رنگ لوله هایشان استیل، فولادی یا پلاستیکی بودن آنها را به ما می فهماندند. اما امروزه کارخانه های بسیاری در حال تولید انواع لوله هستند که از آلیاژ های بسیاری ساخته می شوند، برخی هنوز پایه فلزی و برخی نیز پایه پلیمری هستند.
لوله های استیل، فولادی یا پلی اتیلن
لوله های استیل در صنایع غذایی و داروئی بیش از هر موردی دیگری کاربرد دارند، البته هستند سیالاتی که با خورندگی پایین یا دمای بالا از لوله ها رد می شوند به همین منظور باید از استیل استفاده کرد. اما به جرات می توان گفت این نوع لوله ها بیش از هر آلیاژی گران قیمت هستند. در این بین باید مواردی را در نظر گرفت که استیل را می توان با لوله های روکش شده یا لوله های با پوشش الکترو پولیش که استاندارد های صنایع غذایی و داروئی را رد نمی کنند اما گاهی برای کارخانه های مشابه مورد استفاده قرار می گیرند، هرچند گاهی همکاران ما به اشتباه آنها را می فروشند به جای استیل و …..!!!!
گذشته از این موضوع لوله های پلی اتیلن هستند، این لوله ها بیشتر در آبرسانی مورد استفاده قرار می گیرند، البته این داستان سر دراز دارد. از آب سر سری می گذریم چون تکلفش روشن است اما به مواردی مانند اسید ها یا مواد با خورندگی بالا اشاره کنیم، این لوله ها به نسبت ارزان قیمت هستند هرچند که در آینده مسلما برای محیط زیست دردسر ساز می شوند اما ارازنی این روزها برای همه مهم تر شده است، بازیافت این لوله ها البته با تکنولوژی های جدید به مراتب ساده تر و ممکن تر شده است اما همچنان راه زیادی داریم تا بگوییم این ترکیب دوستدار طبیعت است.
در بین پایه پلیمری ها لوله هایی نیز هستند که به نام های لوله سبز و سفید و آذین مشهور شده اند، البته در کیفیت و ساختار ترکیب با یکدیگر تفاوت هایی دارند اما در واقع بیشتر در نوع نصب و اتصالات با یکدیگر متفاوت هستند، لوله های چند لایه نیز در همین دسته ترکیبات قرار میگرند اما با این فرق که این لوله ها بیش از سایرین انعطاف پذیر هستند و انصافا اتصالات بسیار قوی تری نیز دارند، قوی از نظر استحکام عرض می کنم، این لوله ها همین طور می توانند در مقابل حرارت بالا مقاومت خوبی نیز نشان دهند در حالی که لوله های سفید معمولا تغییر شکل می دهند اما هستند کارخانه هایی که لوله سفید با کیفیت مناسب در مقابل حرارت آب ساختمان که نهایت 100 درجه است را تولید می کنند.
اما بریم سراغ دوست قدیمی لوله های فولادی مه چه گالوانیزه شده باشند چه نشده باشند دیگر پیر شده اند و جای خود را به نسل های جدید می دهند. این لوله ها و اتصالاتشان وهمین طور زمان زیاد برای نصب آنها باعث شده است که جایگاهی در بین مصرف کنندگان نداشته باشند هرچند هنوز در لوله کشی های فاز بزرگ تنها از این لوله ها استفاده می شود اما مصرف کنندگان خانگی و ساختمانی را زیاد ترغیب نمی کند. همچنین این لوله ها عایق خوبی نیز نیستند و برای عایق کردن آنها هم پروسه سختی در پیش است.
Posted by رامین علیپور
0 Comment